Maria Farantouri

KYKΛΟΣ ΣΥΝΑΥΛΙΩΝ ΛΙΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Αφιέρωμα στα 80χρονα του ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
Σολίστ η ΜΑΡΙΑ ΦΑΡΑΝΤΟΥΡΗ

Farantouri Theodorakis

Συμμετέχουν τοπικές χορωδίες.

14 Ιουλίου 2005
ΠΡΟΜΑΧΩΝΑΣ “ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑ”, Ενετικά τείχη Παλιάς Πόλης Ηρακλείου, Κρήτης. Με την Μικτή Χορωδία “INTERCANTO”. Διευθύνει η Νεκταρία Λαουμτζή

27 Ιουλίου 2005
ΒΕΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ, Πειραιάς
Με την ανδρική Xoρωδία “ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ”. Διευθύνει ο Σταύρος Μπερής και την Γυναικεία Χορωδία “ΛΕΟΝΤΕΙΟΥ”. Διευθύνει η Κατερίνα Βασιλικού

Φθινόπωρο 2005
ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΟΥΡΙΟΥ, Λεμεσός, Κύπρος Με την Μικτή Χορωδία “ΛΕΑΝΔΡΟΣ ΣΙΤΑΡΟΣ”. Διευθύνει η Μάρω Σκορδή

THEODORAKIsΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
Η Νεοελληνική Ιστορία σε Νότες

Ο Μίκης Θεοδωράκης, κρητικής καταγωγής, γεννήθηκε στη Χίο στις 29 Ιουλίου του 1925. Έζησε σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, για να εγκατασταθεί τελικά στην Αθήνα Από το 1954 έως το 1960 εργάστηκε στο Παρίσι και στο Λονδίνο, γράφοντας συμφωνική μουσική, μπαλέτα και μουσική για ταινίες.

Το 1960 τίθεται επικεφαλής του αναγεννητικού πολιτιστικού-πολιτικού κινήματος στην Ελλάδα, με επίκεντρο τη σύζευξη ποίησης και μουσικής, συνθέτοντας δεκάδες κύκλους τραγουδιών, ορατόρια, επιθεωρήσεις, μουσική για το αρχαίο ελληνικό δράμα κ.ά. Το κίνημα αυτό συνδέεται με τις προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις της εποχής, που στόχευαν, πέρα απ’ τον εκδημοκρατισμό της κοινωνικής ζωής, σε μια βαθύτερη και ευρύτερη αναγέννηση του ελληνικού λαού. Το γεγονός αυτό τον φέρνει συχνά στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής, με κορύφωση την ενεργό συμμετοχή του στο αντιστασιακό Κίνημα κατά της στρατιωτικής δικτατορίας (1967-1974).

0 Θεοδωράκης ασχολήθηκε με όλα τα είδη της μουσικής, το δε έργο του, πολύμορφο και πλούσιο, εκτείνεται πέραν της μουσικής, σε τομείς όπως η ποίηση, η πεζογραφία, η φιλοσοφία, η μουσικολογία, ακόμα και σε πολιτικά δοκίμια. Η πρώτη περίοδος της μουσικής του δημιουργίας (1940-1953) περιλαμβάνει τραγούδια, ορατόρια, μουσική δωματίου, μπαλέτα και συμφωνικά έργα. Κορυφαίο έργο, η Πρώτη Συμφωνία. Η δεύτερη περίοδος, η παρισινή (1954-1959), περιλαμβάνει έργα μουσικής δωματίου, μπαλέτα και συμφωνικά. Κορυφαίο έργο, το μπαλέτο Αντιγόνη, που ανεβάστηκε το 1959 στο Κόβεντ Γκάρντεν. Η τρίτη περίοδος (1960-1980) είναι αφιερωμένη στο Κίνημα της έντεχνης λαϊκής μουσικής, με κυριότερες συνθέσεις τα ορατόρια Άξιον Εστί και Canto General.

Ακολουθεί η τέταρτη περίοδος, από το 1981 έως το 1988, κατά την οποία, συνεχίζοντας πάντοτε να συνθέτει κύκλους τραγουδιών, επιστρέφει στη συμφωνική μουσική με Κύρια έργα την Τρίτη Συμφωνία, την ΈΒδομη Συμφωνία, την πρώτη του όπερα Κώστας Καρυωτάκης (Οι μεταμορφώσεις του Διονύσου) και το μπαλέτο Ζορμπάς.

Τέλος, κατά την Πέμπτη περίοδο (1989 και εξής) συνθέτει κυρίως τις όπερες (λυρικές τραγωδίες) Μήδεια, Ηλέκτρα και Αντιγόνη. Την τριλογία αυτή συμπληρώνει η όπερα Λυσιστράτη. Με τα έργα αυτό ο Θεοδωράκης εγκαινιάζει την εποχή του «λυρικού βίου», δηλαδή την ολοκληρωτική στροφή του προς το λυρισμό και την τελειοποίηση της λυρικής μουσικής έκφρασης σε όλο το φάσμα της μουσικής του δημιουργίας.

FARANTOURIΜΑΡΙΑ ΦΑΡΑΝΤΟΥΡΗ
Η “Joan Baez” της Μεσογείου

Η Μαρία Φαραντούρη γεννήθηκε στην Αθήνα και έγινε γνωστή σε όλον τον κόσμο ως «ιδεώδης ερμηνεύτρια» του Μίκη Θεοδωράκη, παίζοντας, συγχρόνως, σπουδαίο ρόλο στο κίνημα για την αναβίωση της ελληνικής μουσικής. Θεωρείται η πιο αυθεντική έκφραση του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού. Η πλούσια κοντράλτο φωνή της με την τεράστια γκάμα και τη μελωδική ποιότητα σε συνδυασμό με την εξαιρετική δραματική της έκφραση, αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά της τέχνης της.

Το 1967 εγκαταλείπει την Ελλάδα και αγωνίζεται ενάντια στη χούντα των συνταγματαρχών, δίνοντας χιλιάδες συναυλίες σε ολόκληρο τον κόσμο και στα μεγαλύτερα θέατρα. Παντού οι κριτικές είναι ενθουσιώδεις. Η «Guardian» γράφει: «Μοναδική, η φωνή της είναι ένα δώρο των Θεών του Ολύμπου», ενώ ο μουσικοκριτικός της «Monde» την χαρακτηρίζει «Τζόαν Μπαέζ της Μεσογείου». Ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Φρανσουά Μιττεράν στο βιβλίο του «Η Μέλισσα και ο Αρχιτέκτονας» σημειώνει μεταξύ άλλων.

«Η Μαρία για μένα είναι η Ελλάδα. Έτσι φανταζόμουν την Ήρα, δυνατή, αγνή και άγρυπνη. Δεν θυμάμαι να συνάντησα άλλον καλλιτέχνη που να μου έδωσε σε τέτοιο σημείο την αίσθηση του θείου».

Μερικές από τις μεγαλύτερες ερμηνείες της σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη είναι το «Canto General» σε ποίηση Pablo Neruda, του οποίου τις πρόβες παρακολούθησε ο ίδιος ο ποιητής , το «Romancero Gitano» σε ποίηση F.G.Lorca, το οποίο ηχογράφησε και με τον διεθνούς φήμης κιθαρίστα John Williams, η «Κατάσταση Πολιορκίας», το «Πνευματικό Εμβατήριο» και η «Μπαλάντα του Μαουτχάουζεν», που παρουσίασε τον Αύγουστο του ’91 στο Ηρώδειο με την φιλαρμονική του Ισραήλ, υπό τη διεύθυνση του μεγάλου μαέστρου Zubin Mehta. Η Μαρία Φαραντούρη ερμήνευσε επίσης κύκλους τραγουδιών που έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις ειδικά για τη φωνή της όπως «Τα παράλογα» και η «Σκοτεινή Μητέρα» σε ποίηση Νίκου Γκάτσου και η «Εποχή της Μελισσάνθης» σε ποίηση του ίδιου του συνθέτη.

Το διεθνές της ρεπερτόριο περιλαμβάνει τραγούδια του Μπέρτολντ Μπρέχτ, του Τούρκου συνθέτη Zulfil Livanell, του Luclo Dalla καθώς και τα LP «Τραγούδια Διαμαρτυρίας» (Χρυσός δίσκος το 1977) και «17 Τραγούδια» (μεταξύ των οποίων και τρία τραγούδια του Βαγγέλη Παπαθανασίου ειδικά γι΄αυτήν), τα οποία της ενορχήστρωσε ο Κουβανός συνθέτης Leo Brouwer. To τελευταίο της CD είναι: «Ένας αιώνας ελληνικό τραγούδι», ζωντανή ηχογράφηση στο Ηρώδειο το καλοκαίρι του 2001, που έγινε χρυσός δίσκος μόλις ένα μήνα από την κυκλοφορία του, «Του φεγγαριού τα πάθη» - αφιέρωμα στον Λόρκα, που περιλαμβάνει και το «Canciones Populares», « Mosalc» - ethnic ρεπερτόριο από τον χώρο της Μεσογείου και ένα κοινό cd σε ρεπερτόριο Θεοδωράκη/Χατζιδάκι με τον διακεκριμένο πιανίστα Γιάννη Βακαρέλη.

Η Μαρία Φαραντούρη αποδεχόμενη την πρόταση του ιστορικού ηγέτη του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου, διετέλεσε βουλευτής Επικρατείας του Κινήματος κατά τη βουλευτική περίοδο 1989-1993. Στις 23 Σεπτεμβρίου 2004, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος επι- βράβευσε την προσφορά της Μαρίας Φαραντούρη στο ελληνικό τραγούδι, απονέμοντας της τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος. Την ίδια εποχή, η Παξινού και ο Μινωτής ανέβαζαν και πάλι στην Επίδαυρο τις Φοίνισσες, για τις οποίες ο Θεοδωράκης είχε γράψει τη μουσική. Οι πρόβες τους, τις οποίες ανελλιπώς παρακολουθούσε η νεαρή μαθήτρια, αποτέλεσαν για εκείνη σχολείο φωνητικής εξάσκησης και μουσικής έκφρασης.

ΔΙΕΘΝΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ “INTERCANTO”
Η Διεθνής Χορωδία Ηρακλείου Intercanto δημιουργήθηκε το Νοέμβρη του 2000. Eίναι μικτή, τετράφωνη χορωδία και αποτελείται από 40 περίπου χορωδούς, κυρίως ανθρώπους που προέρχονται από διαφορετικές χώρες αλλά ζουν και εργάζονται μόνιμα στην Κρήτη. Μέλη διαφορετικών εθνικοτήτων συγκεντρώθηκαν αρχικά για να εκφράσουν μέσω της μουσικής συναισθήματα και μνήμες που γεννήθηκαν στις πατρίδες τους. Την διεύθυνση της χορωδίας ανέλαβε τότε ο μουσικός Δημήτρης Ζαϊμάκης για την περίοδο 2000-2004. Το ρεπερτόριο της είναι ποικίλο και συνίσταται κυρίως από ξένα παραδοσιακά και σύγχρονα τραγούδια, έντεχνα ελληνικά, θρησκευτικούς ύμνους κ.α. Στο σύντομο διάστημα λειτουργίας της έχει δώσει συναυλίες στο Θεατρικό Σταθμό Ηρακλείου, στις Καθολικές Εκκλησίες Ηρακλείου και Χανίων, στο Δήμο Ν. Καζαντζάκη και σε τελετές του Πανεπιστημίου Κρήτης. Επίσης έχει συμμετάσχει στο Φεστιβάλ της Διεθνούς Αμνηστίας στην πόλη μας και στις πολιτιστικές εκδηλώσεις Ηράκλειο-Καλοκαίρι 2004 - 2005.
Σημερινή διευθύντρια της χορωδίας είναι η Νεκταρία Λαουμτζή καταξιωμένη μουσικός και μαέστρος.

ΧΟΡΩΔΙΑ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ
Η Χορωδία της Eμπορικής Τράπεζας ιδρύθηκε το 1964, με πρωτοβουλία μίας μικρής ομάδας φιλομούσων υπαλλήλων. Έκτοτε η Χορωδία έχει δώσει πάνω από 900 συναυλίες στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό και έχει αποσπάσει τις εξείς διακρίσεις: Α’ Βραβείο Παγκόσμιου Φεστιβάλ Lagollen στη Μεγάλη Βρετανία (1977), B’ Bραβείο Διεθνούς Διαγωνισμού Χορωδιών στο Arezzo της Ιταλίας (1971), Γ’ Βραβείο Παγκόσμιου Φεστιβάλ Llangollen στη Μεγάλη Βρετανία (1975). Η Χορωδία έχει συνεργαστεί με όλες τις Ελληνικές Συμφωνικές Ορχήστρες αλλά και με τους συνθέτες Μίκη Θεοδωράκη, Γιάννη Μαρκόπουλο, κ.ά. Το ρεπερτόριο της Χορωδίας περιλαμβάνει κοσμική και Θρησκευτική μουσική από τη Βυζαντινή Εποχή και το Μεσαίωνα μέχρι και πρώτες εκτελέσεις Συχρόνων συνθετών.

Γυναικείο Φωνητικό Σύνολο «Αmbitus» & Νεανική Χορωδία Λεοντείου Λυκείου Ν. Σμύρνης
Η Χορωδία «Ambitus» Λεοντείου Λυκείου Ν. Σμύρνης, που είναι ιδρυτικό μέλος της Στέγης Ελληνικών Χορωδιών, αποτελείται από το Μικτό και το Γυναικείο Φωνητικό Σύνολο, που αποτελεί τη συνέχεια του Γυναικείου Φωνητικού Νίκαιας, με έτος ίδρυσης το 1987.

  • Νοέμβριος 1996: αργυρό μετάλλιο στον 4ο Διεθνή Διαγωνισμό Αθηνών όπου και κρίθηκε ως η καλύτερη Ελληνική Χορωδία στην κατηγορία των όμοιων φωνών και διαγωνίστηκε για το Grand Prix.
  • Απρίλιος 1998: αργυρό μετάλλιο στον 1ο Διεθνή Διαγωνισμό Ρόδου.
  • Νοέμβριος 1998: δύο χάλκινα μετάλλια στον 5ο Διεθνή Διαγωνισμό Αθηνών, στις κατηγορίες όμοιων φωνών και δωματίου αντίστοιχα.
  • Νοέμβριος 2000: αργυρό μετάλλιο στον 6ο Διεθνή Διαγωνισμό Αθηνών
  • Σεπτέμβριος 2001: συμμετείχε στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου μαζί με άλλες ελληνικές χορωδίες και την Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ στα έργα του Μ. Θεοδωράκη «Πνευματικό Εμβατήριο» σε ποίηση Άγγ. Σικελιανού, υπό τη διεύθυνση Α. Πυλαρινού και το «Άξιον Εστί» σε ποίηση Οδ. Ελύτη, υπό τη διεύθυνση του Μ. Θεοδωράκη.
  • Απρίλιος 2001: χάλκινο μετάλλιο στον 3ο Διεθνή Διαγωνισμό Ρόδου.
  • Νοέμβριος 2004: αργυρό μετάλλιο στον 7ο Διεθνή Διαγωνισμό Χορωδιών Αθήνας. Κρίθηκε ως η καλύτερη Ελληνική Χορωδία της διοργάνωσης. Διαγωνίστηκε μεταξύ των καλύτερων ελληνικών Χορωδιών για το Grand Prix της διοργάνωσης.
  • Ιούλιος 2005: χρυσό μετάλλιο στον 11ο Διεθνή Διαγωνισμό Χορωδιών θρησκευτικής μουσικής Πρέβεζας και ειδικό βραβείο ως η καλύτερη ελληνική χορωδία.

Από το 1994 το Σύνολο διευθύνει η Κατερίνα Βασιλικού.

Χορωδία "ΛΕΑΝΔΡΟΣ ΣΙΤΑΡΟΣ" της Πνευματικής Στέγης Λευκωσίας
Ιδρύθηκε το 1966 από το Λέανδρο Σίταρο που ήταν και ο μαέστρος της μέχρι το θάνατό του, το Μάϊο του 1984. Από το Μάϊο του 1984, μετά το θάνατό του ιδρυτή της, τη χορωδία διευθύνει η Μάρω Σκορδή.

Εκδηλώσεις - συνεργασίες με οργανισμούς: Η χορωδία συνεργάστηκε πολλές φορές με Εκπαιδευτικές Οργανώσεις, το Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, την Πνευματική Στέγη Λευκωσίας, το Προεδρικό, το Ταμείο Μουσικής και Καλών Τεχνών, τη Στρατιωτική Μπάντα της Εθνικής Φρουράς, και την Ορχήστρα Εγχόρδων Θέμη Χριστοδούλου. Επίσης η χορωδία συνεργάστηκε με σολίστες της Λυρικής Σκηνής Αθηνών και Κυπρίους σολίστες, σε συναυλίες κλασικής μουσικής, χριστουγεννιάτικα και πατριωτικά προγράμματα και βραδιές όπερας. Συμμετείχε, επίσης, σε εκδηλώσεις όπως «Ο ποιητής Κάλβος». «Τεύκρος Ανθίας» «Σεφέρης», «Γιάννης Ρίτσος» (όταν τιμήθηκε στην Κύπρο ο ποιητής για τα 80χρονά του), «Παιδιά με ειδικές ανάγκες», «10χρονα του Κυπριακού Οργανισμού εναντίον της πείνας». «Ανθρώπινα Δικαιώματα», «100 χρόνια Κυπριακού Αθλητισμού», κ.ά.